24 October, 2007

ഒരു ബാച്ചി കതൈ-വ്യവസായ സംരഭം

കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ഭാര്യയേയും കുട്ടിയെയും , നാട്ടില്‍ കൊണ്ടു വിട്ടു വീണ്ടും ഒരു സ്വാതന്ത്രത്തിന്റെ ഇളം കാറ്റേറ്റു നടക്കുന്ന സമയം।സ്ഥലം യു.എ.ഇ. എട്ട് വര്‍ഷം മുന്‍പു. ആടുത്ത കൂട്ടുകാരായ,ജയകൃഷ്ണന്‍ ,ശ്രീജിത്ത്,സാബു എന്നിവര്‍ അപ്പോഴും ഭാര്യാ സമേതം തന്നെ.അതു കൊണ്ടു വ്യാഴാഴ്ചകളില്‍ ഇവരുടെ ആരുടെയെങ്കിലും വീട്ടില്‍ കുടും. അങ്ങിനത്തെ ഒരു വ്യാഴാഴ്ച്ച.

എല്ലാവരും കൂടി ഒരു ബിസിനെസ്സ് മീറ്റിങ്ങ് പ്ലാനിട്ടു।കാര്യമാ‍യ തീരുമാനങ്ങള്‍ എടുക്കേണ്ട മീറ്റിങ്ങാണ്।
അജ്മാന്‍ കടലിനോട് ചേര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന ബാറില്‍ വെച്ചായിരുന്നു മീറ്റിങ്ങ്। മാന്യന്മാര്‍ ഫാമിലി സഹിതം സ്മാളിന്റെ കൂടെ ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലം।പല പല ബിസിനസ്സ് ഉദ്ദ്യമങ്ങളും ചര്‍ച്ച ചെയ്തെങ്കിലും അവസാനം നാട്ടില്‍ നിന്നും നല്ല ഷര്‍ട്ടുകള്‍ ഉണ്ടാക്കി ഇമ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തു വില്‍ക്കുക എന്ന തീരുമാനത്തില്‍ എത്തി।

നാലഞ്ച് പാട്ട ബഡ്‌വൈസറ് ഉള്ളില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ പേര് കണ്ട് പിടിക്കാനുള്ള ചര്‍ച്ച തുടങ്ങി।ലൂയീസ് ഹ്യുസന്‍ ,വാന്‍ ഫിലിപ്പ്,പാന്‍ യൂറോപ്പ്,ഏപ്രില്‍ വൈലറ്റ്,മേയ് ഫ്ല്വര്‍,മണ്‍സൂണ്‍,ലാവന്‍ഡര്‍,ഓറഞ്ച്, എന്നു തുടങ്ങീ അവസാനം ബ്ലാക്ക് ലേബല്‍ , ബോംബെ സഫയര്‍, ലൂയീസ് XIII,ജാക്ക് ഡാനിയല്‍ വരെയെത്തി।അവസാനം ജാക്ക് ഡാനിയലിന്റെ മുന്തിയ എഡീഷന്‍ ജെന്റില്‍മാന്‍ ജാക്കില്‍ നിര്‍ത്തി.

അടുത്ത പ്രശ്നം മാര്‍ക്കറ്റ് പരീക്ഷിക്കാന്‍ സാമ്പിള്‍ കൊടുക്കുക എന്നതാണ്।
അതിനും വഴി കണ്ടു।ജയകൃഷന്റ്റെ വക।ഇവിടെ ഇറങ്ങാത്ത മോഡല്‍ ഷര്‍ട്ട് വാന്‍ ഹ്യൂസന്റെയൊ ലൂയീസ് ഫിലിപ്പിന്റേയൊ വാങ്ങി ലേബല്‍ ഇളക്കി മാറ്റി ജെന്റില്‍മാന്‍ ജാക്കിന്റ്റെ ലേബല്‍ വച്ച് പിടിപ്പിക്കുക।നാട്ടില്‍ നിന്നും നിറ്റ്വെയര്‍ കയറ്റിയയക്കുന്ന ചേട്ടന്‍ വഴി കാര്യം സാധിക്കാമെന്ന് ജയകൃഷ്ണന്‍ ഏറ്റു।

അങ്ങിനെ കാര്യങ്ങള്‍ ഒരു വഴിക്കായ സ്ഥിതിക്ക് മീറ്റിങ്ങിലെ ആദ്യത്തേയും അവസാനത്തേയും ഇനമായ ബിയറടിയിലേക്കു തന്നെ മടങ്ങി

എല്ലാം കഴിഞ്ഞു പോരുമ്പോള്‍ ലേറ്റായി എന്നാലും ആ ബാറിന്റെ അടിയില്‍,അണ്ടര്‍ ഗ്രൌണ്ടില്‍ ഡാന്‍സ് ഒക്കെ നടക്കുന്ന വേറെ ഒരു ബാറ് ഉണ്ടു , അവിടെ ഒന്നു കയറി , നൃത്തം ചെയ്യുന്ന അര്‍ദ്ധനഗ്നകളായ സുന്ദരീ മണികള്‍ അവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടൊ , കാര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെ ഭംഗിയായി നടക്കുന്നില്ലേ,വേഷവിധാനങ്ങളൊക്കെ സന്ദര്‍ഭത്തിനനുസരിച്ച് തന്നെ യോജിച്ചതല്ലേ എന്നെല്ലാം കണ്ടു തിട്ടപ്പെടുത്തി । *മാലയിടല്‍ ചടങ്ങുകള്‍ എല്ലാം മുറപോലെ നടക്കുന്നില്ലേ എന്നും കൂടി നോക്കി തിരിച്ചു പോന്നു.

ഈയുള്ളവന്‍ ആയിരുന്നു കാറിന്റെ സാരഥി।തിരിച്ചു പോരുമ്പോള്‍ ജയകൃഷ്ണന്റെ ഭാര്യ അജിത ഫോണില്‍ വിളിച്ചു,।ശ്രീമതിയെക്കുറിച്ച് ഒരു ചെറിയ വിവരണം തരാം. മാരുതി 800 സീ സീ കാറില്‍ ഒരു നിസ്സാന്‍ പട്രോള്‍ 4500ന്റെ എന്‍‌ജിന്‍ ഫിറ്റു ചെയ്താല്‍ എങ്ങിനെയുണ്ടാകും ? അതു പോലെയാണു പ്രകൃതം।

ആകെ കുട്ടികളുടെ പോലെ ചെറിയ ഒരു ശരീരം അതില്‍ നിന്നും വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാല്‍ ബൊസ്സിന്റെ ലൈഫ്സ്റ്റയില്‍ സപീക്കര്‍ സിസ്റ്റം ഡിസൈന്‍ ചെയ്തിരിക്കുന്നത് ഇവരെ കണ്ടാനെന്നേ തോന്നു।അതിന്റെ കൂടെ വളരെ വളരെ മൂര്‍ച്ചയുള്ള ഇന്‍സ്റ്റന്റ് തമാശകളും।

“നിങ്ങള്‍ എല്ലാം എവിടെയാണു “ ? ശ്രീമതി ജയകൃഷ്ണന്റെ ചോദ്യം।

ഞങ്ങള്‍ അജ്മാനില്‍ നിന്നും അങ്ങോട്ടു വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണു।

ഒക്കെ , പെട്ടന്നു വാ । ഞാന്‍ ഫോണ്‍ താഴെ വക്കുകയും ചെയ്തു।

സംസാരിക്കാന്‍ ഒരു വിഷയമില്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ തന്നെ ഒരു വിഷയമെടുത്തിട്ടു।

“അവിടെയുള്ള ഡാന്‍സുകാരികളെ ശ്രദ്ധിച്ചോ ?”

“ഉം । എന്താ “ ? ശ്രീജിത്ത്।

അല്ല അവളുമാരുടെ ഒരു മുലക്കച്ചയും,വേഷവിധാനങ്ങളും “

അല്ല പിന്നെ അവര്‍ പര്‍ദ്ദയിട്ടു ആടണൊ ബാറില്‍ ?
അല്ല മാഷെ അതൊന്നും ശരിക്കുള്ളതല്ല। അവര്‍ പല സൂത്രപ്പണീകളും ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ടു।സ്പ്രിങ് പോലുള്ള സാധനങ്ങള്‍ പോലും।

സ്പ്രിങ്ങോ ??

അല്ല ഈ ശരീരത്തിന്റെ നിംനോ॥നിംനോന്നത।

എന്തഡേ പറയാന്‍ കിട്ടുന്നില്ലെങ്കില്‍ ബുധിമുട്ടണ്ട।

അല്ല ഈ ശരീരത്തിന്റെ ചിലഭാഗങ്ങള്‍ എടുത്ത് കാണിക്കാന്‍ അവര്‍ പല പൊടിക്കൈകളും പ്രയോഗിക്കുന്നുവെന്ന് പറയുകയായിരുന്നു।

(സ്ഥല പരിമിതി മൂലം ചര്‍ച്ചയുടെ കൂടുതല്‍ ഭാഗങ്ങള്‍ ഇവിടെ തല്‍ക്കാലം വിവരിക്കുന്നില്ല -കഥാകാരന്‍)

ചര്‍ച്ച തുടങ്ങി വച്ചതു ഞാനായിരുന്നു എങ്കിലും,ബാക്കിയുള്ളവര്‍ അതു പെട്ടെന്നു ഏറ്റെടുത്തു।എരിവു കൂട്ടാനായി ഞാന്‍ ഇടക്കു ഓരൊ നുള്ളു മുളക് പൊടി വിതറി കൊണ്ട് മോഡറേറ്റ്ചെയ്തു।

ചര്‍ച്ച പുരോഗമിച്ച് ഓരൊരുത്തര്‍ ചെയ്ത വീരസാഹസ കഥകളിലേക്കു കടന്നു।അകത്തു സമൃദ്ധിയായി ബാര്‍ളി വെള്ളം ഉണ്ടായിരുന്നതു കൊണ്ട് പറയുന്നത് മുഴുവന്‍ സത്യമാവണമെന്നു പറയുന്നവനും കേള്‍ക്കുന്നവര്‍ക്കും ഒട്ടും നിര്‍ബന്ധമില്ലായിരുന്നു।

അവരുടെ വീട്ടിലെത്തിയപ്പോള്‍ നേരം വൈകിയ കാരണം ഞാന്‍ അവരെ താഴത്ത് തന്നെ ബൈ ബൈ പറഞ്ഞു യാത്രയാക്കി.
പിറ്റെ ദിവസം,വെള്ളിയാഴ്ച।കാലത്തു തന്നെ കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു പുറപ്പെട്ടു. അവിടെ ചെന്നപ്പോള്‍. ആകെ ഒരു ശ്മശാന മൂകത।ശ്മശാനത്തില്‍ പോയാല്‍ പേടിച്ചിട്ടു സ്വന്തം ഹൃദയം പെരുമ്പറ കൊട്ടുന്ന ശബ്ദം എങ്കിലും കേള്‍ക്കാം.ഇവിടെ അതുമില്ല. പതുക്കെ ഞാന്‍ ട്രൈപോടില്‍ വച്ച് കാമറ തിരിക്കുന്നതുപോലെ ജയകൃഷ്ണന്‍,ശ്രീജിത്ത്,സാബു ആദിയായവരുടെ മുഖത്തേക്കു നോക്കി.ഒറ്റെണ്ണത്തിന്റെ മുഖത്ത് ഒരു തുള്ളി ചോരയില്ല।

സെറ്റില്‍ പോയ സീരിയല്‍ നായിക തന്റെ ഫോട്ടൊ മാലയിട്ടു ചുവരില്‍ തൂക്കിയത് കണ്ട പോലെ। മിണ്ടാന്‍ ശേഷിയില്ലാതെ നിന്ന അവര്‍ അടുത്ത മുറിയിലേക്കു ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു। അവിടെയും സംഗതി തഥൈവ।എന്റെ തുടര്‍ച്ചയായ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം ശ്രീജിത്തിന്റെ പത്നി മൊഴിഞ്ഞു।

“നിങ്ങള്‍ ഇന്നലെ എവിടെയാണു പോയത് ?”

അജ്മാനില്‍ ......ബാറില്‍

അതിനു ശേഷം ? നേരെ ഇങ്ങോട്ടു പോന്നു।
നുണ।

അല്ല ആന്റീ,ഞാന്‍ എന്തിനാണു നുണ പറയുന്നതു ?


(പരസ്പര ബഹുമാനം മൂലം എല്ലാവരും മറ്റുള്ളവരെ വയസ്സു നോക്കാതെ ആന്റി,അങ്കിള്‍ എന്നു വിളിക്കുന്നു)

എന്തിനാ ബാക്കിയുള്ളവരെ രക്ഷിക്കാന്‍ നോക്കി സ്വയം നാറുന്നത് ,മുസാഫിര്‍ അങ്കിളിനെ ഞങ്ങള്‍ക്കു വിശ്വാസം ആണു,അതു കളഞ്ഞ് കുളിക്കല്ലെ ।

ദൈവമെ ഇതെന്തൊരു കുരിശ് ?

തിരിച്ചു ആണ്‍പടയുടെ അരികിലേക്കു। എന്താണു പ്രശ്നം ?
നമ്മള്‍ എല്ലാം കൂടി ഏതൊ പെണ്ണുങ്ങളുടെ അടുത്ത് പോയി എന്നാണു ഇവളുമാരുടെ സംശയം। അയ്യോ,അയ്യയ്യൊ।

എന്റെ കൂടെ ഷാര്‍ജയില്‍ താമസിക്കുന്ന മൂന്നു അളിയന്മാരും (ഭാര്യയുടെ ആങ്ങളമാര്‍ ),ഈ സംഭവം അറിയുന്നതും എന്നെ എടുത്തിട്ടു പെരുമാറുന്നതും പിന്നെ വിവരം നാട്ടിലുള്ള ഭാര്യയെ അറിയിക്കുന്നതും എന്റെ മനസ്സില്‍ സെക്കന്‍ഡില്‍ 24 ഫ്രെയിനിനു പകരം 36 ഫ്രേയിമില്‍ ഓടി കിലു കിലു എന്ന ശബ്ദവുമായി।

ഇന്നലെ വന്നു കയറിയപ്പോള്‍ അജിത ആന്റി ഒരു ബക്കറ്റില്‍ ഡെറ്റോള്‍ കലക്കിയ വെള്ളവും (ചാണം കിട്ടാത്തതു കൊണ്ടു) ചൂലുമായ് നില്‍ക്കുന്നു।


“ ഡെറ്റോള്‍ ഇട്ട വെള്ളത്തില്‍ കുളിച്ച് ചൂല് കൊണ്ട് പല്ല് ഒക്കെ ബ്രഷ് ഒക്കെ ചെയ്തിട്ട് ഇങ്ങോട്ട് കയറിയാല്‍ മതി “
എന്നാ അവര് പറഞ്ഞത് ।

ഇതാരാണപ്പാ നമുക്കിട്ടൂ ഈ പാര പണിതതു ? ഒരു എത്തും പിടിയുമില്ലല്ലോ ।

വീണ്ടും കൊടുങ്ങല്ലൂര്‍ അമ്പലത്തില്‍ കാവു തീണ്ടാന്‍ നില്‍ക്കുന്ന പോലെയുള്ള സ്ത്രീ അവതാരങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കു।

- മുസാഫിര്‍ അങ്കിള്‍ ആര്‍ക്കു വേണ്ടിയും വക്കാലത്ത് പിടിക്കാന്‍ വരേണ്ട-
അജിത ആണ്ടി വെളിച്ചപ്പെട്ടു।

ഞാന്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ അടുക്കള ഹര്‍ത്താല്‍ നടക്കുന്ന തൃശ്ശൂര്‍ റൌണ്ട് പോലെ। പിന്നെ അവിടെ നിന്നിട്ട് കാര്യമില്ല എന്നു മനസ്സിലായി ഞാന്‍ പതുക്കെ വലിഞ്ഞു।

പിറ്റേ ദിവസം । ശനിയാഴ്ച്ച।കാലത്ത് എണീറ്റ് , അമ്പലത്തില്‍ പോണൊ അതോ ഈ മൂന്നു പഹയന്മാരും പഹയത്തികളും താമസിക്കുന്ന നരിമടയില്‍ പോണൊ ?

പിന്നെ നമ്പര്‍ കുത്തി । ശ്രീജിത്തിനു തന്നെ ।
ഫോണെടുത്തതും അയാള്‍ -

എടോ കോപ്പെ ,
നമ്മുടേ സ്മാള്‍ സൈസ് ഷര്‍ട്ടൊക്കെ ജാപ്പാനില്‍ XXXL ആണെന്നു പറഞ്ഞ് കേട്ടിട്ടുണ്ട്।അതു പോലെ കോപ്പ് എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ അയാളുടെ നിഖണ്ഡുവില്‍ ഏറ്റവും വലിയ തെറിയാണ്।

അര്‍ത്ഥം സംഗതി സീരിയസ്സാണെന്നത് തന്നെ।

-താന്‍ ചൂടാവാതെ കാര്യം പറയ് ചേട്ടാ।

ഇയ്യാള് കാരണം എനിക്ക് ഒരു 275 ദിര്‍ഹംസ് നഷ്ടം ।ഭാര്യക്കു പുതിയ പട്ടു സാരി വാങ്ങിച്ചു കൊടുത്തു। അയാള്‍ പിന്നെ ഫോണ്‍ ജയകൃഷണന്റെ കയ്യില്‍ കൊടുത്തു।അവിടെ പിന്നെ ഒരു മറവും ഇല്ല , കാലത്ത് ഒരു ക്ലാസിക്കല്‍ ഭരണിപ്പാട്ടു തന്നെ। പണ്ടു കാലത്ത് ഭരണി നടക്കുമ്പോള്‍ അമ്പലപ്പറമ്പില്‍ ഒരാള്‍ പണക്കിഴിയുമായി ചുറ്റിക്കറങ്ങും , ഏറ്റവും നല്ല പാട്ടുകാര്‍ക്ക് സമ്മാനിക്കാനായി।ജയകൃഷ്ണനാണെങ്കില്‍ അഞ്ചെണ്ണം ഒരുമിച്ച് കിട്ടാനുള്ള വകുപ്പ് കയ്യിലുണ്ട്

।അവസാനം പാട്ടൊക്കെ പാടിത്തീര്‍ന്നപ്പോള്‍।

-എടോ എനിക്ക് 3 പവന്‍ സ്വര്‍ണ്ണത്തിനുള്ള കാശു താന്‍ തരണം।അജിതക്കു വഴക്കു തീര്‍ക്കാന്‍ വാങ്ങിക്കൊടുത്തത്।

അതിന് ഞാന്‍ എന്തു പിഴച്ചു ?
ഇയാള്‍ പെട്ടെന്നു ഇങ്ങോട്ട് വാ !

അവിടെ ചെന്നപ്പോള്‍ , എല്ലാം പതിവു പോലെ , സ്ത്രീ ജനങ്ങള്‍ എല്ലാം കിച്ചണില്‍ , നല്ല വറുത്ത മീനിന്റെയും കറിയുടെയും മണം ഉയരുന്നു।തീന്മേശമേല്‍ പതിവു വിഭവങ്ങളായ കപ്പയും മീന്‍ കറിയും അപ്പോള്‍ പാചകം ചെയ്തത് , ചൂടോടെ ഇരിക്കുന്നു।

- ദേ സ്പ്രിങ്ങ് ! ഹരിയുടെ വക റിമാര്‍ക്ക്।

ഏ സ്പ്രിങോ ? ആ സ്ത്രീകള്‍ ശരീര ഭാഗങ്ങള്‍ എടുത്ത് കാണിക്കാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നതേ!

എടോ %#$^@ഏ താനല്ലേ , സംഭാഷണം തുടങ്ങി വച്ചത് ?

അതെ.
അജിതയുടെ ഫോണ്‍ വന്നപ്പോള്‍ എടുത്തതും താനല്ലെ ?

അതെ ! എന്നിട്ട് മൊബൈല്‍ ഓഫ് ചെയ്തോ ?
ഓര്‍മ്മയില്ല।
ഹും ! എന്നാ അതു ഓഫായിരുന്നില്ല।പിന്നെ നമ്മള്‍ കാറിലിരുന്ന് അവിടത്തെ ഡാന്‍സ്കാരികളുടെ അനാട്ടമി വര്‍ണ്ണിച്ചതൊക്കെ ഇവര്‍ മൂന്നു പേരും കേള്‍ക്കുകയായിരുന്നു।റിലേയില്‍ ബാറ്റണ്‍ കൊടുക്കുന്ന പോലെ മൊബൈല്‍ മാറി മാറിക്കോടുത്ത്കൊണ്ട്।


അവര്‍ നമ്മള്‍ എതോ പെണ്ണുങ്ങളുടെ അടുത്ത് പോയി വരുമ്പോ അവരെപ്പറ്റി വര്‍ണ്ണിക്കുകയായിരുന്നെന്നാണു പറഞ്ഞിരുന്നത്- സാബു.
ഒരു മാസത്തെ കുടുംബ ബഡ്ജറ്റാണ് താന്‍ കലക്കിക്കളഞ്ഞത്।ഇനി അതിനുള്ള വകുപ്പ് കണ്ട് പിടിക്കണം।അതുമല്ല തന്റെ ശബ്ദവും എന്റെ ശബ്ദവും ഒരു പോലെയായ കാരണം നമ്മള്‍ രണ്ട് പേരും പറഞ്ഞത് എന്റെ പേരില്‍ ആണ് വരവ് വച്ചിരിക്കുന്നത് - ശ്രീജിത്ത്.

ഞാന്‍ ഇന്നത്തോടെ നിര്‍ത്തി। - ജയകൃഷ്ണന്‍।

എന്ത് സ്മാളോ, അതൊ സ്ത്രീ ജനങ്ങളെക്കുറിച്ച് പ്രതിപക്ഷ ബഹുമാനമില്ലാതെ സംസാരിക്കുന്നതോ ?

അല്ലടോ , ഇനി പുറത്ത് പോകുമ്പോള്‍ തന്നെയും മൊബൈലും വണ്ടിയില്‍ കയറ്റില്ല।

ആ അരുമയായ വ്യവസായ സംരംഭവും അതോടെ ജനഗണ മന പാടി.
--------------------------
വേറൊരു വ്യവസായ സംരഭം ഇവിടെ
* മാലയിടല്‍ : ഒരു ടേബിളില്‍ കുറെ പൂമാലകള്‍ വെച്ചിരിക്കും.50 ദിര്‍ഹംസ് കൊടുത്താല്‍ അതിലൊരെണ്ണം എടുത്ത് ഏതെങ്കിലും ഒരു ഡാന്‍സ്കാരികളുടെ കഴുത്തിലിടാം।നാട്ടില്‍ പണ്ട് റിക്കാര്‍ഡ് ഡാന്‍സ് നടക്കുമ്പോള്‍ നോട്ട് ഡാന്‍സ്കാരികളുടെ ബ്ലൌസില്‍ കുത്തിക്കൊടുത്ത് നിര്‍വൃതിയടയുന്നവരുടെ പുതിയ പതിപ്പ്.

Labels: ,

27 Comments:

At 4:49 pm, October 24, 2007, Blogger മുസാഫിര്‍ said...

കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ഭാര്യയേയും കുട്ടിയെയും , നാട്ടില്‍ കൊണ്ടു വിട്ടു വീണ്ടും ഒരു സ്വാതന്ത്രത്തിന്റെ ഇളം കാറ്റേറ്റു നടക്കുന്ന സമയം।സ്ഥലം യു.എ.ഇ. എട്ട് വര്‍ഷം മുന്‍പു. ഒരു ചെറിയ സംഭവ കഥ.

 
At 5:39 pm, October 24, 2007, Blogger Melodious said...

അപ്പോ തേങ്ങ എന്റെ വക...ഠേ..ഠേ.

നല്ല രസായിട്ട് വായിച്ചു ട്ടാ..

ഈ സംഭവത്തിന് ശേഷം മൊബൈല്‍ ഒക്കെ മര്യാദക്ക് ഉപയോഗിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയല്ലേ?? ;)

 
At 8:59 pm, October 24, 2007, Blogger പ്രയാസി said...

"ഒരു ബാച്ചി കതൈ-വ്യവസായ സംരഭം"
കൊള്ളാം..:)

 
At 9:16 pm, October 24, 2007, Blogger സഹയാത്രികന്‍ said...

നന്നായിട്ട്ണ്ട് മാഷേ ഈ സംരഭം...

മൊബൈല് വരുത്തി വയ്ക്കുന്ന ഓരോ വിനകള്‍....!

:)

 
At 9:24 pm, October 24, 2007, Blogger ദിലീപ് വിശ്വനാഥ് said...

അപ്പൊ അതും ചീറ്റി? എന്ത് കഷ്ടം!

 
At 10:15 pm, October 24, 2007, Blogger Sherlock said...

ആസ്വദിച്ചു....ഉപമകള് എല്ലാം സൂപ്പര്..:)

 
At 3:53 am, October 25, 2007, Blogger പ്രിയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍ said...

മാരുതി 800 സീ സീ കാറില്‍ ഒരു നിസ്സാന്‍ പട്രോള്‍ 4500ന്റെ എന്‍‌ജിന്‍ ഫിറ്റു ചെയ്താല്‍ എങ്ങിനെയുണ്ടാകും ? അതു പോലെയാണു പ്രകൃതം।



കലക്കിട്ടൊ

 
At 6:46 am, October 25, 2007, Blogger ശ്രീ said...

കലക്കന്‍‌ പോസ്റ്റ് മാഷേ...

നല്ല വിവരണം


ചര്‍ച്ച പുരോഗമിച്ച് ഓരൊരുത്തര്‍ ചെയ്ത വീരസാഹസ കഥകളിലേക്കു കടന്നു।അകത്തു സമൃദ്ധിയായി ബാര്‍ളി വെള്ളം ഉണ്ടായിരുന്നതു കൊണ്ട് പറയുന്നത് മുഴുവന്‍ സത്യമാവണമെന്നു പറയുന്നവനും കേള്‍ക്കുന്നവര്‍ക്കും ഒട്ടും നിര്‍ബന്ധമില്ലായിരുന്നു.”

:)

 
At 8:37 am, October 25, 2007, Blogger asdfasdf asfdasdf said...

സംഗതി രസായിട്ടുണ്ട് .

(ഓടോ : അപ്പോ പണ്ട് മാലയിട്ട് നടന്നിരുന്ന ഒരു കാലമുണ്ടായിരുന്നു അല്ലേ. ഇവിടെ അങ്ങനെയുള്ള വകുപ്പ് വല്ലതുമുണ്ടെങ്കില്‍ പറഞ്ഞോളോ. ഫഹാഹീലില്‍ നല്ല മാല കിട്ട്വാവോ .:) )

 
At 11:46 am, October 25, 2007, Blogger മുസാഫിര്‍ said...

മെലോഡിയോസ്,
തേങ്ങക്കൊക്കെ എന്താ വില.! നന്ദി.കുറെ നാളുകള്‍ വരെ ഈ കക്ഷികള്‍ക്ക് മൊബൈല്‍ കാണുന്നത് മറുതയെ കാണുന്ന പോലെയായിരുന്നു.
പ്രയാ‍സി.നന്‌റി.
സഹയാത്രികന്‍.തന്നെ.തന്നെ !
വാല്‍മീകി.ഇതൊക്കെ തന്നെ ജീവിതം.....

 
At 12:19 pm, October 25, 2007, Blogger കുട്ടിച്ചാത്തന്‍ said...

ചാത്തനേറ്: അബദ്ധം പറ്റിയാല്‍ അത് ബാച്ചികളുടെ തലയിലോ? കഥേടെ പേര് മാറ്റണം

 
At 12:31 pm, October 25, 2007, Blogger മണിലാല്‍ said...

കൊള്ളാം....

 
At 12:50 pm, October 25, 2007, Blogger krish | കൃഷ് said...

“അകത്തു സമൃദ്ധിയായി ബാര്‍ളി വെള്ളം ഉണ്ടായിരുന്നതു കൊണ്ട് പറയുന്നത് മുഴുവന്‍ സത്യമാവണമെന്നു പറയുന്നവനും കേള്‍ക്കുന്നവര്‍ക്കും ഒട്ടും നിര്‍ബന്ധമില്ലായിരുന്നു।“
അതെ മുസാഫിറെ, ഈ ബാര്‍ളി വെള്ളമാ ചതിച്ചത്. അല്ലെങ്കില്‍ നേരാംവണ്ണം മൊബൈല്‍ ഓഫ് ചെയ്യില്ലായിരുന്നോ.
സംരംഭം കലക്കി. അടുത്ത ‘മാല’ സംരംഭം പോരട്ടെ.

 
At 4:44 pm, October 27, 2007, Blogger sandoz said...

ഹ..ഹ.ഹ...അത്‌ കലക്കിയിക്കാ...
വയസ്സായിട്ടും മാലയിടലും സ്പ്രിങ്ങും നോക്കി നടക്കുവാല്ലേ...കൊച്ചുഗള്ളാ...
ഷര്‍ട്ടിനു പകരം നല്ലയിനം മാലകളും സ്പ്രിങ്ങും..അത്‌ ഇടാന്‍ പറ്റിയ ഐറ്റംസും ഇറക്കുമതി ചെയ്താലോ കേരളത്തീന്ന്...
അല്ലാ..ഞാന്‍ പറഞ്ഞെന്നേയുള്ളൂ...ഷര്‍ട്ട്‌ ബിസിനസ്സ്‌ ചീറ്റിയ നിലക്ക്‌ വേറൊരു ബിസിനസ്സ്‌...
നമുക്ക്‌ താല്‍പ്പര്യമുള്ളത്‌...
[ഞാന്‍ നില്‍ക്കുന്നില്ലാ..പെട്ടെന്ന് പോയിട്ട്‌ കാര്യമുണ്ട്‌]

 
At 5:36 pm, October 27, 2007, Blogger Unknown said...

അങ്കിള്‍, ആന്റി എന്നൊക്കെ ശരിക്കും വിളിക്കുമോ? ഹ ഹ ഹ... ആലോചിച്ചിട്ട് തന്നെ ചിരി വരുന്നു.

 
At 8:57 pm, October 27, 2007, Blogger ആവനാഴി said...

പ്രിയ മുസാഫിര്‍,

ബാച്ചി കതൈ. എന്ന പ്രമാദമാന കതൈ! എനക്കു റൊമ്പം പുടിച്ചാച്ച്.

നല്ല അരുമയാന അവതരണം. നല്ല സ്റ്റൈലന്‍ വരികള്‍.വരിയുടക്കാത്ത കാളൈ മാതിരി കുതിച്ചുചാടി വരുന്ന ആ ഭാഷണചാതുരി! മലമുലച്ചികള്‍ക്കു നിതംബഗുരുതയാല്‍ നിലം വിടാന്‍ കഴിയാത്ത അവസ്ഥ.എന്നിട്ടും പയറുമണിപോലെ പോളില്‍ പിടച്ചുകയറുകയും ആണാളുകളെ നോക്കി ലിപ്സ് പൌട് ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്ന അപ്സരകന്യകമാര്‍! (ഭാവന കാടു കേറിയതല്ല. മുസാഫിറിന്റെ വര്‍ണ്ണനകളെ ഒന്നു എക്സ്ട്രാപൊളെറ്റു ചെയ്യാന്‍ ശ്രമിച്ചതാ)

സസ്നേഹം
ആവനാഴി.

 
At 10:26 am, October 28, 2007, Blogger മുസാഫിര്‍ said...

ജിഹേഷ്.നന്ദി.
പ്രീയ,ആള്‍ ഇപ്പോള്‍ ഇവിടെയില്ല.ഇന്‍ഡോനേഷ്യയീലാ.അതു കൊണ്ട് ധൈര്യമാ‍യി എഴുതാം.
ശ്രീ.നന്ദീ.
മേന്നേ.ഫഹാഹില്‍ വിട്.അജ്മാനില്‍ പോയി നോ‍ക്കാ‍മെന്നേ.മാല കിടന്നിടത്ത് ഒരു പൂവെങ്കിലും കാണും.

 
At 10:45 am, October 28, 2007, Blogger വേണു venu said...

haa haa
എരിവു കൂട്ടാനായി ഞാന്‍ ഇടക്കു ഓരൊ നുള്ളു മുളക് പൊടി വിതറി കൊണ്ട് മോഡറേറ്റ്ചെയ്തു.:)

 
At 2:14 pm, October 28, 2007, Blogger കുറുമാന്‍ said...

ഹോ, ഹോ, അപ്പോള്‍ അജ്മാന്‍ നാലുകെട്ടിലായിരുന്നു അല്ലെ സംഭവം :)

പണ്ട് ഗാംബ്ലിങ്ങ് മെഷീന്‍സ് ഇഷ്ടം പോലെ ഉണ്ടായിരുന്നു, നാലുകെട്ടിനും, കെമ്പന്‍സിക്കും ഇടക്കുള്ള ഒരു ഹോട്ടലില്‍ - പേരു ഓര്‍മ്മ വരുന്നില്ല.....അജ്മാനിലെ ഏറ്റവും പഴക്കം ചെന്ന ഹോട്ടലാ അത്......1998-1999 കാലഘട്ടത്തില്‍.......

എന്തായാലും ബാച്ചി കതൈ വ്യവസായ സംരംഭം കൊള്ളാം.

 
At 3:09 pm, October 28, 2007, Blogger Kaithamullu said...

"....മാരുതി 800 സീ സീ കാറില്‍ ഒരു നിസ്സാന്‍ പട്രോള്‍ 4500ന്റെ എന്‍‌ജിന്‍ ഫിറ്റു ചെയ്താല്‍ എങ്ങിനെയുണ്ടാകും"
മുസാഫിറേ, കലക്കി.

വായിച്ച് പാതിയെത്തിയപ്പോഴേ ‘കിളിമാക്സ്’ പിടി കിട്ടിയിരുന്നു. കാരണം ഒരിക്കല്‍ എന്റെ ഭാര്യക്കും പറ്റി ഇങ്ങനെയൊരബദ്ധം.
- (ഭര്‍ത്താവില്ലാ‍ത്ത)രാത്രി പ്രിയകളത്രോം കളത്രജ്യേഷ്ഠത്തീം തമ്മില്‍ ‘കുശലം’(പരദൂഷണം എന്ന് ഞാന്‍ പറയില്ല)പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാ ഇളേ നാത്തൂന്റെ ഫോണ്‍ വന്നത്.ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്ത് വിഷയം സമ്പൂര്‍ണമായി നാത്തൂനിലേക്ക് ചുരുക്കി അവര്‍.

ഫോണ്‍ ഓഫായിരുന്നില്ല എന്നറിയാതെ സല്‍ഗുണസമ്പന്നയായ നാത്തൂനെ ഏറെ പുകഴ്ത്തി, രണ്ടുപേരും, മാറിമാറി.

പിന്നത്തെ കഥ ഞാന്‍ പറയേണ്ടല്ലൊ....

കുറൂ, അജ്മാന്‍ ബീച്ച് ഹോട്ടലില്‍ കുറേ കാശ് കളഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലേ?

 
At 3:42 pm, October 29, 2007, Blogger മുസാഫിര്‍ said...

കുട്ടിച്ചാത്താ,ബാച്ചി ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു നോവാള്‍ജിയയാണ് ഇത്.പേര് മാറ്റണമെങ്കില്‍ സാക്ഷാല്‍ കാനാടി മഠത്തിലെ ചാത്തന്‍ തന്നെ പറയണം.
മാര്‍ജാരന്‍,മ്യാവൂ,മ്യാവൂ (നന്ദി)
കൃഷ്.നന്ദി.എഴുതാം.
സാന്‍ഡോസ്,,
വയസ്സാവുകയോ.മോ‍ഹന്‍ ലാലും സുരേഷ് ഗോപിയുമൊക്കെ ഇപ്പോഴും കോളേജു കുമാര്‍മാരായി അഭീനയിക്കുമ്പഴോ ?
ബാക്കിയുള്ള ബിസിനെസ്സ് കാര്യം നാട്ടില്‍ വരുമ്പോള്‍ സംസാരിക്കാം എന്താ ??

 
At 8:39 am, November 01, 2007, Blogger തറവാടി said...

രസിച്ചു :)

 
At 4:48 pm, November 08, 2007, Blogger ഉപാസന || Upasana said...

Musafir bhai,
Good one kEttO...
Continue your struggle...
:)
upaasana

 
At 1:48 pm, November 11, 2007, Blogger മഴത്തുള്ളി said...

മുസാഫിര്‍ മാഷേ,

(സ്ഥല പരിമിതി മൂലം ചര്‍ച്ചയുടെ കൂടുതല്‍ ഭാഗങ്ങള്‍ ഇവിടെ തല്‍ക്കാലം വിവരിക്കുന്നില്ല -കഥാകാരന്‍)

ഹഹഹ നന്നായി. ഇഷ്ടമായി മാഷേ ഈ വ്യവസായ സംരംഭം പോസ്റ്റ്.

 
At 4:08 pm, November 26, 2007, Blogger K M F said...

nice post

 
At 9:50 am, December 18, 2007, Blogger നിലാവര്‍ നിസ said...

വ്യത്യസ്ഥമായ കുറിപ്പ്.
മുസാഫിര്‍ എന്നു വച്ചാല്‍ യാത്രികന്‍, അലഞ്ഞു തിരിയുന്നവന്‍, എന്നൊക്കെയാണോ അര്‍ഥം? എന്തായാലും ആ പേരു മനസ്സില്‍ കിഷോര്‍ കുമാരിന്റെ സ്വരത്തിലാണു മുഴങ്ങുന്നത്.. കിഷോരിനെ ഇഷ്റ്റമാണെന്നു പ്രൊഫൈലില്‍ കണ്ടു.. സന്തോഷം മുസാഫിര്‍.. ആശംസകള്‍..
പുതിയ എഴുത്തിനു കാക്കുന്നു.

 
At 7:31 pm, February 28, 2008, Blogger ശ്രീവല്ലഭന്‍. said...

ഇതും നല്ല രസകരമായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു. നല്ല വിവരണം. എന്താ സംഭവിച്ചതെന്ന് ഊഹിക്കാവുന്നതെ ഉള്ളു!

 

Post a Comment

<< Home